“Het grote verschil tussen wandelen op verharde en onverharde paden zit hem in de belasting van je benen en voeten. Die moeten harder werken, afhankelijk van de hardheid en de ongelijkheid van de ondergrond. In mul zand bijvoorbeeld zul je merken dat je makkelijker wegzakt bij de stappen die je zet, je lichaam moet de spieren aanspannen om stabiel te blijven en meer kracht genereren om te kunnen stappen en dat geeft een andere druk op je spieren, banden, pezen en gewrichten dan bij het lopen op een verhard pad. Het lopen gaat zwaarder en je zult daardoor ook minder snel wandelen. Veel mensen vinden het prettig om onverhard te lopen. Doordat je hele lichaam mee moet werken en zich steeds moet aanpassen aan de veranderende ondergrond ervaren veel wandelaars minder stijfheid in de rug. Bovendien is het een goede training om je spieren sterker te maken.”

Een citaat van een leerzaam artikel op Wandel.nl over de interactie tussen de aard van de ondergrond en de bijbehorende belasting van het lichaam." Zie hier voor meer.